Akademik çevrelerde intihalin ne kadar küfür olduğunu bilirsiniz. Bahis yapmaktan uzak olanlar için diyelim ki başkasının fikrini, eserini, sözünü kendi yazınızda kaynak göstermeden kullanmanıza intihal denir. Katı hal fiziği de bir süredir intihal ve potansiyel dolandırıcılık yaşıyor. Detaylar burada!
Kaynak:https://www.science.org/content/artic…
Harvard’da fizikçi olan Ranga Dias’ın yazdığı tezin başka kaynaklardan kopyalandığı tezi akademik çevrelerde üzüntüyle karşılandı.
Ranga Dias, Harvard Üniversitesi’nin sayfasında şu şekilde tanıtılıyor:
Sri Lankalı fizikçi Ranga Dias, bilim kariyerine Colombo Üniversitesi’nden fizik ve matematik lisans derecesi ile başladı. Fizik lisans eğitimimi tamamladıktan sonra, 2007 yılında Washington Eyalet Üniversitesi’nde ultraağır element fiziği alanında doktorasına başladı. Süperiletkenlik ve basit moleküler sistemlerde yalıtkan metal geçişleri konusunda uzmanlaştı. Halen Harvard Üniversitesi’ndeki Silvera laboratuvarında doktora sonrası araştırmacı olarak çalışmaktadır.’
Mart ayında Ranga Dias, bilim dünyasını heyecanlandıran bir duyuru yaptı: Ekibi, oda sıcaklığında süperiletkenlik tespit etmişti!
Ancak birçok fizikçi, Dias’ın iddiasına karşı temkinliydi. Çünkü 6 ay önce Nature dergisinden oda sıcaklığında süperiletkenlik olduğu iddia edilen bir yazı çekilmişti. Şimdi, Dias’ın 2013’te Washington Eyalet Üniversitesi’ndeki doktora tezinin çoğunu ‘çaldığına’ dair ardı arkası kesilmeyen suçlamalar var.
Undark, The New York Times ve Physics Magazine daha önce Dias’ın St.
Florida Üniversitesi’nde yüksek basınç deneycisi olan Hamlin ve en son Franche-Comté Burgundy Üniversitesi’nde fizikçi olan Simon Kimber, Dias’ın tezinin en az 6.300 kelime (tezin yaklaşık %21’i) içerdiğini buldular. diğer 17 kaynaktan alınan pasajlarla aynı.
Uzmanlar, tezin büyük ölçüde intihal olduğu konusunda hemfikirdir. Charlotte’taki North Carolina Üniversitesi’nde araştırma etiği uzmanı olan Lisa Rasmussen, “Açıkça intihal” diyor. AU of R sözcüsü, intihal endişelerinin büyük ölçüde metodoloji ve arka plan bölümüyle sınırlı olduğunu belirtti. Ancak Hırvatistan’daki Rijeka Üniversitesi’nde araştırma dürüstlüğü uzmanı olan Vanja Pupovac, bunun Dias’ı aklamadığını söylüyor.
Dias, “bu konuları doğrudan tez danışmanıyla tartıştığını” belirterek, bir sözcü aracılığıyla soruları yanıtlamayı reddetti.
Kimber, otomatik intihal detektörleri bazen hatalı olduğu için manuel çabanın gerekli olduğunu söylüyor. Google Akademik’teki diğer makalelerle olan benzerlikler de Dias’ın tezi üzerine yapılan araştırma için manuel olarak kontrol edildi. Hamlin ve Kimber’ın belirlediği 17 kaynaktan biri, Dias’ın tez danışmanı olan WSU malzeme bilimcisi Choong-Shik Yoo’nun 1999 tarihli bir makalesidir.
Yoo, tezi gözden geçirirken bariz tekrarları kendisinin fark ettiğini söylüyor. “Kolay bir hata olduğunu düşündüm, bu yüzden değerli bir şey olarak düşünmedim” diyor.
Ancak, üniversitenin akademik dürüstlük politikası “kasıtlı ve kasıtsız intihal arasında hiçbir ayrım yapılmadığını” belirtir.
Pupovac diyor ki:
Tezin düzeltilmesine izin vermek, sahtekarlığın değerli sonuçlara yol açmadan düzeltilebileceği mesajını verir. Bu, bilim adamlarının akademik sistemin bütünlüğüne olan inancını ve ayrıca halkın bilime olan güvenini baltalamaktadır.’
Bu bahis hakkında ne düşünüyorsunuz? Yorumlarda buluşalım!
